Avontuur

“The word ‘adventure’ was always on his tongue or at the tip of his pen,” schreef auteur Charles Whibley over W.P. Ker. Een beschrijving die ik waardig vind om naar te leven, hoewel ik mezelf nooit als avonturier heb gezien.

Mijn astrologisch sterrenbeeld spreekt me daarin tegen - in alle twijfelachtige horoscopen die ik lees, worden boogschutters avontuurlijk genoemd. Vurige en bruisende types die nooit lang op een plek blijven. Ik stel me bij het woord ‘avonturier’ vaak een stereotiep beeld voor van een in khakis geklede bergbeklimmers of een extraverte wildebras die alles achterlaat om in Bali te gaan wonen. Een ontdekkingsreiziger, een archeoloog, iemand die zelfvoorzienend leert leven op een homestead ergens in the middle of nowhere.

Maar misschien is mijn type avontuur niet gericht op het buitenleven, dan wel op het net zo baldadige landschap dat zich binnen in onze hoofden en harten bevindt. Ik hoef geen bergen te beklimmen om nieuwe hoogtes te ontdekken, niet te gaan duiken om een gevoel van diepte te ervaren. Ik beleef avontuur door de emoties die langs mijn pen door het braakliggend landschap van mijn blad trekken. Een reis die misschien niet zo indrukwekkend is als Bali, maar me wel vervult met eenzelfde soort begeestering.